Het ontstaan van het baptisme (gemeente van gedoopte gelovigen) dateert zo’n 180 jaar terug in de tijd. In het ondiepe water van de veenvaart, vlakbij de boerderij van de familie Reiling in Nijveensche Mond (later Gasselternijveen) werden zeven mensen gedoopt, waarmee de eerste baptistengemeente in Nederland een feit was. We schrijven 15 mei 1845. De eerste vier Friese baptisten werden in de stadsgracht van Franeker gedoopt in 1864. Als snel ontstonden er ook in o.a. Sneek, Leeuwarden en Haulerwijk baptistengemeenten.
Op 28 maart 1923 maakten 17 leden zich los van de moedergemeente Haulerwijk om een zelfstandige gemeente in Drachten te gaan vormen. Sjoerd Veltman werd op 13 mei 1923 bevestigd als eerste voorganger van de baptistengemeente Bethel in Drachten. Ze kwamen samen in een klein kerkje aan de Vogelzang in Drachten, dat dominee Veltman in 1921, met eigen financiële middelen en oude materialen gebouwd had. De gevelsteen van dit allereerste gebouw van onze gemeente is nog altijd te bewonderen in ons huidige gebouw, aan de Bolder.
Diverse predikanten kwamen en gingen, totdat dominee J. Ketelaar (de opa van onze huidige voorganger) beroepen werd in 1962. Hij was een gepassioneerde evangelist en onder zijn bevlogenheid groeide de gemeente in rap tempo en bleek het gebouwtje aan de Vogelzang al gauw te klein. Er kwam toestemming voor nieuwbouw en in het najaar van 1965 legde dominee Ketelaar de eerste steen voor het gebouw aan de Brouwersingel. Een bijzonder hoogtepunt was het toen een jaar later, op 14 oktober 1966, het gebouw in gebruik genomen kon worden.
Helaas ontstond er niet al te lang daarna onrust en onbegrip in de gemeente. Dominee Ketelaar pleitte niet alleen voor een persoonlijke bekering van mensen, maar ook voor sociale gerechtigheid. Hij startte een beweging die de ‘Blauwe Revolutie’ genoemd werd. Blauw is de kleur van de waarheid. In een jutezak gekleed trok hij van dorpen tot steden en zelfs tot aan het Binnenhof om mensen op te roepen tot een radicale mentaliteitsverandering. Een aantal leden was bezorgd over de weg die de voorganger was ingeslagen en verdrietig genoeg kwam het tot een scheuring. Ongeveer dertig mensen vertrokken in 1968 en startten een nieuwe baptistengemeente Elim. Dominee Ketelaar bleef voorganger tot hij stierf op 3 april 1973. Hij werd slechts 45 jaar.
Dominee J. Pijpker werd beroepen, het bleef in de gemeente echter onrustig. Het ledental liep sterk terug en bedroeg in 1977 nog slechts 29. Hij vertrok en werd opgevolgd door dominee J. Zoer. De gemeente groeide tot 60 leden, maar opnieuw ging de gemeente door zware tijden. In 1986 vertrok dominee Zoer. Er werd een vergadering belegd om te beslissen over het voortbestaan van onze gemeente. Opheffing dreigde, een enorm dieptepunt in onze geschiedenis.
Maar juist dieptepunten kunnen hoogtepunten worden, als de HEERE het voor het zeggen krijgt. In Gods Woord zien we telkens weer hoe Zijn volk Israël door diepe dalen gaat, vaak als gevolg van hun eigen ongehoorzaamheid. Toch zien we ook dat na verootmoediging en bekering de zegen van God terugkeert. Dat is exact waarvan we kunnen getuigen in Bethel. Er volgde een tijd van verootmoediging en bekering. Twee broeders van de Raad van Oudsten gingen naar Lemmer voor een gesprek met dominee O. Bottenbley. In september 1988 werd hij bevestigd als voorganger van onze gemeente en onder de zegen van God, groeide de gemeente explosief. Het gebouw aan de Brouwerssingel bleek al snel te klein en op 17 december 2000 werd ons huidige gebouw geopend. Omdat het pensioen van dominee Bottenbley naderde, werd dominee J. Folkerts in september 2016 bevestigd als nieuwe voorganger van onze gemeente.
“Want de HEERE is goed, Zijn goedertierenheid is voor eeuwig. Zijn trouw van generatie op generatie.” (Psalm 110: 5)
